مصطفی امیدقائمی - کارشناس بازار سرمایه

شرکت‌های تولیدکننده محصولات پایه که غالبا در بازارهای جهانی مورد معامله قرار می‌گیرد، بخش قابل‌توجهی از بازار سهام کشور را تشکیل می‌دهد. طی چند روز گذشته قیمت جهانی محصولات پایه به‌شدت افزایش پیدا کرده است و خوش‌بینی‌های زیادی در این زمینه از سوی سرمایه‌گذاران ایجاد شده است. به‌نظر می‌رسد که قیمت محصولاتی اعم از نفت، مس، فولاد، روی و مواردی از این قبیل با تداوم افزایش قیمت‌های جهانی روبه‌رو شوند. چنین موضوعی در واقع باعث ایجاد رونق در بورس شد.

در صورتی‌که مذاکرات به نتیجه مطلوبی برسد کاهش جدی در قیمت دلار را تجربه نخواهیم کرد. به اعتقاد بنده افزایش قیمت‌های جهانی محصولات خیلی بیشتر از کاهشی است که برای دلار تصور می‌شود، ضمن‌ اینکه رسیدن به نتیجه در حوزه مذاکرات از هزینه‌هایی که برای جابه‌جایی پول، حمل ‌و نقل و سایر هزینه‌های ناشی از تحریم که بنگاه‌ها متحمل شده‌اند یقینا می‌کاهد. این رویداد می‌تواند نویدبخش بازاری مطلوب باشد، هرچند که دلار با افت چند ‌درصدی نیز مواجه شود.

گشایش‌های اقتصادی برای تحقیق و توسعه، فروش محصولات، نقل و انتقال پول در پی به نتیجه رسیدن مذاکرات ایجاد خواهد شد که رونق آن نیز در بازار سرمایه تبلور پیدا می‌کند.

ضمن آنکه برای بازاری که نوسان ۵‌درصدی دارد، طبیعی است که همراه با افت و خیز باشد. اتفاقات جهانی و پایان‌یافتن کووید-۱۹ در کنار خوش‌بینی‌هایی که نسبت به اقتصاد جهانی وجود دارد، توام با به نتیجه رسیدن مذاکرات می‌تواند باعث ایجاد دوره رونق در بازار سهام شود.

فارغ از این موارد سازمان بورس و اوراق بهادار وظیفه نظارتی دارد. حال سیاست‌هایی که در بخش‌هایی همانند وزارت نفت یا وزارت صمت اتخاذ می‌شود، در صورتی‌که حاوی پیام‌های مثبتی برای بازار سهام باشد (با توجه به قصد دولت برای حمایت از بازار سرمایه، حفظ حقوق سهامداران و سرمایه‌گذاری در بورس و اوراق بهادار) به واقع مشخص خواهد کرد که رونق می‌تواند ادامه‌دار باشد یا خیر. پیام‌هایی که احتمالا در غالب بخشنامه‌ و دستورالعمل‌ها در آینده به بازار مخابره خواهد شد و در عملکرد شرکت‌های نمایان می‌شود.